Falun Gong jest najczęściej definiowany jako ruch qigong. Qigong to pojemny termin, obejmujący szereg zróżnicowanych praktyk, takich jak "wolne ruchy", medytację i regulację oddechu.
Nowoczesny ruch qigong na dużą skalę rozpoczął się we wczesnych latach pięćdziesiątych, gdy komunistyczna wierchuszka przyjęła te techniki jako sposób na poprawę zdrowia. Ich nazwa została skonstruowana tak, aby uniknąć skojarzeń z feudalnymi przesądami, do których wliczano też praktyki religijne. Wśród tego duchowego pogorzeliska, jakim były postmaoistyczne Chiny, qigong zaczęło cieszyć się wielomilionową popularnością – praktykowano ponad dwa tysiące odłamów. W 1985 r. założono Państwowe Towarzystwo Badań Naukowych Qigong.
13 maja 1992 r. Li Hongzhi poprowadził swoje pierwsze seminarium na temat Falun Gong (zwane także Falun Dafa) w Changchun w prowincji Jilin. Falun Gong jest – podług jego hagiograficznej biografii – duchową spuścizną odziedziczoną po mistrzach taoizmu i buddyzmu, u których Li się kształcił. Dążył więc do wskrzeszenia religijnych elementów qigong.
Celem praktyki Falun Gong jest duchowe wzrastanie zarówno poprzez życie w zgodzie z proklamowanymi zasadami moralnymi, jak i ćwiczenia oraz medytację.
Trzy główne zasady moralne to to Prawdomówność 真, Współczucie 善 i Wyrozumiałość 忍. Zasady te tworzą fundamentalną naturę kosmosu, stanowią wschodni odpowiednik Drzewa Poznania Dobra i Zła, a także są uważane za najwyższe przejawy Tao tudzież buddyjskiej dharmy.
Praktyka Falun Gong składa się z dwóch elementów: ćwiczeń i doskonalenia własnego xinxing – charakteru moralnego, sumienia. Wiąże się ono z porzuceniem wszelkich pragnień i wszelkich przywiązań z jednej strony, z drugiej zaś – z zaakceptowaniem trzech fundamentalnych zasad moralnych.
Jednymi z najważniejszych pojęć są Cnota 德 oraz Karma 業. Cnota "zbiera się" poprzez dobre uczynki i cierpienie, Karma natomiast – poprzez złe uczynki. Stosunek Cnoty do Karmy określa los w tym lub następnym życiu. Cnota przynosi szczęście i umożliwia duchową transformację, Karma – cierpienie i alienację od wszechświata. Naturalnie, należy dążyć do gromadzenia Cnoty i minimalizowania Karmy.
Ludzie są z natury dobrzy – boscy wręcz – jednak zstąpili oni w królestwo ułudy i cierpienia. Aby powrócić do swojego prawdziwego "ja", powinni przestrzegać trzech fundamentalnych zasad, pozbyć się pragnień i zaakceptować cierpienie, dzięki któremu "spłacić" mogą karmę. Ostatecznym celem jest duchowa doskonałość (yuanman) i wyzwolenie się z samsary.
Prócz filozofii, Falun Gong składa się z jeszcze z praktyk fizycznych – czterech ćwiczeń, wykonywanych w pozycji stojącej oraz medytacji. Praktyki te postrzegane są jako drugorzędne wobec zasad moralnych, jednak nadal stanowią istotną część nauczania Falun Gong.
Pierwsze ćwiczenie, zwane "Budda Rozciąga Tysiąc Ramion", ma na celu ułatwienie przepływu energii przez ciało i otworzenie meridianów. Drugie ćwiczenie "Postawa stojąca Falun" polega na nieruchomym utrzymywaniu przez dłuższy czas czterech pozycji, z których każda przypomina trzymanie koła, co ma na celu zwiększenie mądrości, siły i boskich mocy. Trzecie, "Penetracja krańców wszechświata", obejmuje trzy zestawy ruchów, które mają umożliwić wyrzucenie negatywnej energii i absorpcję energii pozytywnej. Poprzez ćwiczenie czwarte, zwane "Kosmiczna Orbita Falun", dąży się do umożliwienia swobodnego krążenie energii w całym ciele. Ćwiczenie numer pięć to medytacja. W przeciwieństwie do pierwszych czterech, wykonywana jest w pozycji lotosu. Zwana jest "Wzmacnianie mocy nadprzyrodzonych", powinna być być utrzymana tak długo, jak to tylko możliwe.
Ćwiczenia Falun Gong mogą być praktykowane indywidualnie lub w grupach, przez różny czas, zgodnie z potrzebami i możliwościami każdego praktykującego, zalecana jest regularność.
W 2001 r. wprowadzono jeszcze jedną działalność medytacyjną zwaną "wysyłanie prawych myśli", która ma na celu zmniejszenie prześladowań.
Według Falun Gong, praktykujący mogą zdobyć nadprzyrodzone umiejętności – takie jak jasnowidzenie, telepatia czy "boskie widzenie" (otwarcie trzeciego oka) – poprzez połączenie wysiłków moralnych, duchowych i fizycznych. Jednocześnie Jednak Falun Gong ostrzega, że pogoń za tymi ponadnaturalnymi manifestacjami siły religijnej jest oznaką "ziemskich przywiązań".
Falun Gong różni się od innych tradycji buddyjskich swoim głębokim zakorzenieniem w świeckim świecie. Praktykujący są zobowiązani do utrzymywania regularnych miejsc pracy do prowadzenia życia rodzinnego, do przestrzegania prawa. Są także przestrzegani przed dystansowaniem się od społeczeństwa. Wyjątek stanowią buddyjscy mnisi i mniszki.
Oczekuje się, iż wierni będą: działać zgodnie z Prawdą, czynić dobre uczynki i zachowywać się z Wyrozumiałością i Współczuciem, gdy napotkają trudności, iż porzucą negatywne myśli i zachowania. Palenie papierosów czy spożywanie alkoholu nie są zalecane, jako że te nałogi mają szkodliwy wpływ na zdrowie oraz zaburzają jasność umysłu. Obowiązuje zakaz zabijania żywych stworzeń, jednak wegetarianizm nie jest nakazany.
Praktykujący zachęcani są do porzucenia wszelakich ziemskich sentymentów, takich jak sława i pieniądze, fizyczne wyrzeczenie się dóbr nie jest jednak wymagane – oczekuje się raczej porzucenia przywiązania na płaszczyźnie mentalnej. Podobnie rzecz się ma z żądzą seksualną. Wszystkie relacje seksualne poza granicami monogamicznego małżeństwa heteroseksualnego są uważane za niemoralne. Chociaż nie ma zakazu praktykowania Falun Gong przez osoby homoseksualne, takie zachowanie postrzegane jest jako generujące Karmę.
Całkiem ciekawe jest przekonanie wyznawców Falun Gong, jakoby odpowiednie grupy etniczne były niejako "przypisane" do własnego nieba, a osoby "mieszane" tracą pewien aspekt tego "przypisania", co jednak nie ma większego wpływu na duszę tej osoby ani nie stanowi przeszkody dla praktyk religijnych.
Falun Gong doktrynalnie jest absolutnie przeciwne ingerencjom w scenę polityczną. Jest to postrzegane jako jedno z ziemskich przywiązań. Praktyka nie dotyka problemów narodowych czy społecznych oraz nie postuluje żadnej zmiany czy rewolucji społecznej.
Podług nauk Falun Gong żyjemy obecnie w czasach "końca Dharmy" 末法, a konkretnie w momencie "poprawy Dharmy", w czasie kosmicznej odnowy. Proces "poprawy" jest nieodzowny ze względu na degenerację życia we wszechświecie, a niesławne prześladowania Falun Gong mają być tego namacalnym dowodem. Dzięki "poprawie" dobrzy ludzie zostaną nagrodzeni i wyniesieni na duchowe wyżyny, źli natomiast – wyeliminowani. Dharma "poprawiona" może być właśnie dzięki rozpowszechnianiu nauk Falun Gong.
Falun Gong dalekie jest jednak od koncentrowania się na tym quasi-apokaliptycznym przesłaniu, a Li Hongzhi odsuwa się zarówno od jego omawiania, jak i od jakichkolwiek przewidywań "końca świata".
Data publikacji: 19-08-2020 20:25
